Als mens zijn we een kei in het ontwikkelen van allerlei strategieën om ons verlies niet volledig toe te laten en van betekenis te laten zijn. Hoe we dit doen hangt ook af van hoe we dit geleerd hebben en in welke cultuur we zijn opgegroeid. De een gaat extra hard werken, de ander trekt zichzelf volledig terug of is juist enkel gericht op de ander, weer een ander slaapt veel, zorgt enkel voor anderen of raakt juist geobsedeerd door bijvoorbeeld extreem te gaan sporten. Je bouwt op deze manier onbewust een soort schild om je heen om jezelf te beschermen voor het grote dat over je heen walst waar je zelfs niet eens woorden aan kunt geven. Dit gaat gepaard met een veranderende emotionele beleving die jezelf vaak niet eens in de gaten hebt. Het overkomt je gewoon. Emotie's kunnen je helemaal in beslag nemen in een vorm van boosheid, blijdschap, jaloezie, neerslachtigheid, verbittering, angst, verdriet. Afhankelijk hoe je hier mee hebt leren omgaan herken je wat er gebeurd en kun je hier naar handelen. De kans bestaat ook dat je steeds meer verwijderd raakt van jezelf. Het kan voelen als een soort innerlijk gevecht dat je met jezelf voert om niet in het nu aanwezig te hoeven zijn met de pijn die zo voelbaar en ondraaglijk is. Deze tijd kan zelfs een hele productieve prestatiegerichte tijd zijn waarin je van alles en nog wat kunt realiseren en ontzettend veel energie voelt. Toch ontstaat er een keerpunt. Een keerpunt dat veelal wordt ingeluid met lichamelijke onverklaarbare klachten, een stopsignaal van het lijf. Ook dan is het verschillend of je dit opmerkt of niet. 

 

Vaak hoor ik mensen op zo'n keerpunt zeggen,"ik leef niet meer, ik overleef, maar ik moet door, wat moet ik anders, ik heb toch geen keuze, of wel". Of wel? fluister ik dan zacht. Wat als je namelijk wel een keuze hebt? Jij maakt uiteindelijk zelf de keuze of je wilt ontdekken of je je leven anders in kunt richten met het aanwezige verlies.

Rouwen is een individueel proces dat voor iedereen heel anders is. Het is een vermoeiend en verwarrend proces waarin veel eenzaamheid gevoelt kan worden, zelfs als je omringt bent met veel mensen die om je geven en er voor je willen zijn. Het daadwerkelijk ontmoeten van je eigen verlies is iets wat je alleen doet, op jouw eigen wijze, in jouw tempo. Mensen die rouwen stuiten weleens op onbegrip van hun omgeving, die het uitermate goed bedoelen maar niet vrij zijn van oordelen hoe de rouwende zijn weg zoekt om zijn of haar leven opnieuw vorm en inhoud te geven. Het ervaren verlies en de rouwperiode die er aan vastzit veranderen je omgeving maar ook jijzelf als mens.

 

Als ik naar mijn eigen rouwproces kijk heb ik heel lang vooral willen zorgen dat de kudde (mijn gezin) bij elkaar zou blijven, ik was zeer gericht op de ander dat deze het goed zou hebben, dat alles goed geregeld was. Hierdoor ging ik alle taken van de ander overnemen met de gedachte dan is het minder zwaar voor de ander. Pas toen ik zelf uitgeput raakte van het harde werken en altijd maar optimistisch blijven leerde ik te zien wat ik aan het doen was, hoe ver ik van mijn eigen verdriet vervreemd was. Hoe moeilijk ik het vond om stil te blijven in mijn eigen verdriet, boosheid, schuldgevoel, angst. Het proces om betekenis te geven aan mijn eigen verlies met alle emoties die hier bij horen hebben mij een heel ruimtelijk en bevrijdend gevoel gegeven. Het heeft mij innerlijk krachtiger gemaakt om grenzen te stellen en keuzes te maken om mijzelf gezond te houden zonder verwijt naar de ander, met mildheid.

 

En ja je zult ook tijdens een rouwproces mensen verliezen en nieuwe mensen ontmoeten. Je kunt niet altijd van een ander verwachten dat deze begrijpt waarom je doet zoals je doet, ieder zit immers in een andere levensfase en soms raken fases elkaar niet meer, ook hier leer je in te berusten. Dat betekent niet dat je abrupt afscheid moet nemen van mensen maar dat je op een andere manier met ze omgaat. En dat is oké. Nodig is dat als jij volledig aanwezig wilt zijn bij de ander dat je eerst opnieuw aanwezig leert te zijn bij jezelf.

 

 

Graag nodig ik je uit om jouw nieuwe kleur te maken, jezelf opnieuw te ontmoeten. 

Vertrouwen en veiligheid zijn voor mij basiswaarden van waaruit ik ontmoet en werk.

Jij bepaalt jouw behoefte en timing.

 

Je bent meer dan welkom!

 

 

Activiteiten: 

  

Neem vrijblijvend Contact op.