Zijn   Hier mag ik zijn ontmoeten, vreugde liefde, pijn   met eenzaamheid omgeven vervreemd, beschermd vertrouwd, verweven   kruispunt in het leven strijdend, blijvend stil gedreven                  Francy

Op deze pagina schrijf ik met regelmaat een blog dat ik graag met jou als lezer deel. Ik schrijf over ontmoetingen en ervaringen in mijn dagelijks leven.    Citaten van deze blogs zijn opgenomen in het boek "Mamma, ga ik eerder dood dan jij?" Dit boek is te bestellen in de webshop.

Vendee, augustus 2018.

We hebben zon, fraaie camping, dicht bij zee, luchtbedden mee om op de golven te deinzen. Iedereen heeft zin in de vakantie! We hebben 12 uur gereden en ploffen met al onze spullen in ons, voor twee weken gehuurde, chalet in de Vendee neer.

Enkele luttele seconden later volgt er een soort oerkreet...

Is er Wifi?????
Yep!
Wat, 1 inlog voor het hele gezin!?
Yep!
Wat, er kan maar 1 persoon tegelijk op de wifi!?
Yep!

"Wat een kut huisje, ik heb nooit gevraagd voor 2 weken vakantie, rot camping, zee vind ik ook al niets aan, veel te veel zand. Ik hou niet van zand en zoutwater. Volgend jaar ga ik niet meer mee!" Met 3 pubers op vakantie gaan en 1 wifi inlogcode beheren, die enkel door 1 persoon tegelijk gebruikt kan worden. Dit betekent overleggen met elkaar (Lees: contact maken), samenwerken met elkaar (Lees: overleggen), wachten op elkaar (Lees: aanpassen).

Is het haalbaar om deze 3 vaardigheden te realiseren in 2 weken? Ik roep volmondig, Yep!

Na 4 dagen volgt er enige "compromis zin" en ontstaat er tolerantie naar elkaar op de momenten dat iedereen in dezelfde dynamiek verkeerd. Dan is het fijn en wordt alles met elkaar gedeeld. Noemen we ons bro's. Houden we pap en mam samen voor de gek, worden er zelfs tijdafspraken gemaakt over de wifi.

Echter in een vingerknip kan deze bijna symbiotische toestand omslaan in absolute rivaliteit. Ben ik je bro niet en zal ik er alles aan doen om je uit te sluiten van Wifi. Is deze hele vakantie enkel een "ik moet mee" vakantie en zijn alle aangeboden activiteiten saai, inderdaad ook de activiteit die gisteren nog op nummer 1 stond. "Waar is het vliegveld, dan vlieg ik zelf terug. Ik blijf geen minuut langer in deze Wifi loze toestand en ga al zeker niet weer 12 uur terug rijden, met jullie, in een auto".

Zo ongeveer na 6-7 dagen spartelen volgt de volledige overgave. Veranderen discussies in ruimhartige dialogen. Is mee koken en boodschappen doen ook heel erg leuk. Kan eindelijk het stof van de UNO kaarten worden geblazen om de uitdaging van een ware UNO competitie met elkaar aan te gaan. Het vakantievirus neemt zijn ruimte in. Compromissen worden gesloten en tot ieders grote verbazing is ontstaat er een Wifiloze tijdzone, zonder dat we het opmerken.

Ben jij ook hier? (Lees: contact). Waar hebben we zin in om naar toe te gaan? (Lees: overleggen). Horen en zien we van elkaar welke films en muziek ieder leuk vindt (Lees: aanpassen). En besluiten we gezamenlijk dat heuse "niets doen dagen" top zijn.

Vakantie! Over 6 dagen vertrekken we weer naar onze 24/7 online en social media omgeving. Gaan we als individuen ieder weer onze eigen weg vervolgen, met in ieders rugzak deze waardevolle ontmoetingen met elkaar. 

Dat is volgens mij de essentie van vakantie vieren als gezin. Niets meer en niets minder. Jezelf kunnen en mogen zijn in contact met de ander. Met zijn allen, en de hond uiteraard, 2 weken uit onze comfortzone. Elkaars do's en dont's opzoeken en ontmoeten, wat rond snuffelen, de eigen en andere persoonlijke grenzen opnieuw definiëren en/of wat oprekken. Met als resultaat, investeren in ieders eigen authenticiteit, inzichten en principes of juist tot inzicht komen om deze bij te stellen.

Ik heb deze vakantie in ieder geval weer veel geleerd van iedereen maar bovenal genoeg genietmomenten mogen ervaren en dankbare herinneringen met elkaar gemaakt.


Tot morgenvroeg, aan onze keukentafel!

YouTube: Rita Ora, Anywhere 

Reacties:

Reageren:

Terug naar de vorige pagina >